Σημ.: Το παρόν άρθρο ανήκει στην ενότητα “Τα ζόμπι των social media” και απευθύνεται σε ενήλικες. Κάθε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και avatars είναι ηθελημένη και στοχεύει στη βελτίωση της παραγωγικότητας της Ελληνικής οικονομίας. Όλοι οι νόμιμοι φόροι έχουν καταβληθεί. Κανένα tweet δεν υπέφερε κατά τη διάρκεια της συλλογής δεδομένων για την ολοκλήρωση του παρόντος πονήματος.
Ίχνη πρώιμων ανταλλαγών σύντομων μηνυμάτων της λατρευτικής σέχτας “Γαλάζιο Γεράκι” σε σφηνοειδή γραφή (cuneiform) μέσω πήλινων πινακιδίων ταχείας κυκλοφορίας είχαν αποκαλυφθεί σε ανασκαφές στη Μεσοποταμία (1989, Schwein & Al-Quadani). Δυστυχώς για την ανθρωπότητα, οι βάρβαροι βομβαρδισμοί της νατοϊκής επιχείρησης “Σοκ και Δέος” κατέστρεψαν το σύνολο των ευρημάτων – μαζί με τους αρχαιολόγους-ερευνητές. Ελάχιστα σωζόμενα θραύσματα φυγαδεύτηκαν λάθρα στη Δύση από αμερικανούς και αποτελούν σήμερα περιζήτητα τεμάχια για τις ιδιωτικές συλλογές ξιπασμένων ραμολιμέντων στις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Ιαπωνία (βλ. The Art of the Steal).
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, στη Δυτική Ευρώπη, παρατηρήθηκε έξαρση ανταλλαγών σύντομων γραπτών μηνυμάτων μεταξύ των μοναχών του μυστικού “Τάγματος της Πουλακίδας”. Όπως κατέγραψε ο διαπρεπής ερευνητής παραφυσικών φαινομένων Ουμβέρτος Έκιος, μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε το σύνολο των αποδείξεων (1327 μΧ). Το Τάγμα διαλύθηκε αν και πολλοί υποστηρίζουν ότι απόγονοι των τελευταίων μυημένων συντηρούν ως τις μέρες μας μικρής κλίμακας αναβιώσεις του Τάγματος στην Ισλανδία και τις ΗΠΑ.
Στις αρχές του 21ου αιώνα, σήμερα δηλαδή που γράφονται αυτές οι γραμμές, εκατομύρια άνδρες, γυναίκες κι αδερφές σ’ ολόκληρο τον κόσμο τυγχάνουν πλέον κοινωνοί, χρήστες και φανατικοί πιστοί της σημαντικότερης κατάκτησης του ανθρώπινου πνεύματος, της κορωνίδας του δυτικού πολιτισμού που ακούει στο όνομα Twitter. Περί του οποίου ακολουθεί σύντομη περιγραφή και ένας δωδεκάλογος επιτυχίας.
Ορισμός: το Twitter είναι μια εφαρμογή ανταλλαγής σύντομων μηνυμάτων (όριο: 140 χαρακτήρες ανά μήνυμα) μεταξύ διαδικτυωμένων ατόμων σε πραγματικό χρόνο. “Τρέχει” σε Η/Υ και “έξυπνα κινητά” ή tablets με πρόσβαση στο “ιντερνέ”. Σε απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι βλέπετε στην οθόνη μια καταιγιστική ροή γραμμών γεμάτων κραυγές, (συνήθως) ανοησίες έως κουλαμάρες, ενίοτε και σοφίες, παραπομπές σε ιστότοπους πικραμένων και μη, συνημμένες φωτογραφίες, τσιτάτα μεγάλων στοχαστών, ανεγκέφαλη προπαγάνδα κυβερνητικών κι αντιπολιτευόμενων κονδυλοφόρων, ολοφάνερες ή ψιλογκρίζες διαφημίσεις, καταγγελίες, αγγελίες, εισαγγελίες και, το κυριότερο, μια ζωντανή αποτύπωση του κατακερματισμού της σύγχρονης ελληνικής Αριστεράς που ενδεχομένως σας βοηθά να καταλάβετε γιατί δεν πάει μπροστά αυτός ο τόπος.
1. Εδώ είναι twitter, δεν είναι παίξε-γέλασε!
Άπαξ και ολοκληρώσατε την εγγραφή, είναι τουλάχιστον δείγμα υποκρισίας να ισχυρίζεστε ότι δεν ξέρετε πού βρίσκεστε.
Αυτό που επιμελώς κρύβει η γραφική παράσταση (επάνω) είναι ακριβώς η ουσία του Twitter (και ο λόγος της ταχύτατης και συντριπτικής επιτυχίας του): όλα -μα όλα- είναι σεξ.
Υπερισχύουν τα ναρκισιστικά χαρακτηριστικά σας; πλασάρετε – ωμά, ναζιάρικα ή χιουμοριστικά – ένα image ιδανικού σεξουαλικού παρτεναίρ στους/στις άλλους. Είναι το ίδιο που βγάζετε στο FB μέσω δεκάδων φωτογραφιών με ηλιοβασιλέματα, καλντέρες και σκιές σε καθρέφτες και πηγάδια.
Κρύβετε επιμελώς τα ζωώδη σας ένστικτα κάτω από πολιτισμένες μπαρουφίτσες περί λογοτεχνίας, φωτογραφίας, μουσικής ή οικολογικής δραστηριοποίησης; είστε κυνηγός που σχολαστικά και βασανιστικά προσεγγίζει τα υποψήφια θύματά του/της και χτυπάει όταν αυτά έχουν αποχαυνωθεί. Με τον ίδιο τρόπο αρπάζετε τις “δημαρχίες” από διάφορους ανυποψίαστους στο 4square!
Ακόμα κι αν ανήκετε στην ομάδα πασχόντων από ADHD (attention deficit hyperactivity disorder) και συνεχώς σπαμάρετε το timeline* με σοφίες ανέργου δημοσιογράφου ή ορκισμένου λινουξά ή έστω επιτυχημένου παραδείγματος γυναικείας επιχειρηματικότητας, παραμένετε το τέλειο ακροατήριο των δύο άλλων κατηγοριών και !τσακ! παίρνετε φωτιά μόλις το ψηστήρι φτάσει στο “δια ταύτα”.
Συμβουλή προς κορασίδες: Ακόμη κι αν εγγραφήκατε στο Τwitter ελπίζοντας να πουλήσετε τα τσίτια που φέρατε από τη Μπανκόγκ, παραδεχτείτε ότι ένας γκόμενος είναι πάντα πιο ενδιαφέρουσα εξέλιξη από μία πώληση. Πάντα με μια φίλη στο πρώτο #openMavili, διότι κυκλοφορούν και ανωμαλάρες. Κι αν σας τον φάει η φίλη, μεγάλη ειν’ η Μαβίλη. Μόνο μη ξεχάσετε το smartphone* σπίτι.
2. Όλοι είναι μια Μάσκα.
H persona (το avatar) του κάθε χρήστη εννοεί ακριβώς αυτό που λέει.
Αφήνοντας κατά μέρος τα βλαχαδερά που “είδαν φως και μπήκαν” επειδή κάπου διάβασαν ή άκουσαν ότι το Twitter είναι trendιά, θεωρούμε ότι η επιλογή του κάθε avatar έχει γίνει με (σχετική) περίσκεψη. Είναι γενικά σπάνιο να τύχει το Τwitter ως πρώτη απόπειρα κοινωνικής δικτύωσης κάποιου. Συνήθως υπάρχει μια κάποια προϊστορία – μια σελίδα στο MySpace, ένα (έστω κουτσό) profile στο Facebook, ένα blog. Θα παρατηρήσατε ασφαλώς ότι, εκτός απ’ την εικόνα και το nick (όνομα), προσφέρεται η δυνατότητα εμφάνισης λίγων συμπληρωματικών στοιχείων. Μ’ αυτά το Twitter profile γίνεται κάπως πιο χρήσιμο. Μπείτε στον κόπο να τα διαβάσετε και να επισκεφθείτε οπωσδήποτε τυχόν συνδέσμους που παρατίθενται (όσο “τσεκάρετε” τον/την χρήστη). Ο συνδυασμός avatar, ονόματος και συνδέσμων είναι συνήθως αρκετά αποκαλυπτικός. Για παράδειγμα, σκεφθείτε τις εναλλακτικές ερμηνείες που επιδέχονται οι παρακάτω συνδυασμοί:
• “Δυναμικό” σκίτσο προσώπου + “μάτσο” παρατσούκλι (nickname)
+ απουσία συνδέσμων + απουσία επεξηγηματικών
vs.
• Φωτογραφία + αληθινό ονοματεπώνυμο
+ παραπομπή στην προσωπική σελίδα Facebook + πολιτιστικά ενδιαφέροντα
vs.
• Φωτογραφία (μοιραίας) ηθοποιού + ρομαντικό nickname
+ μήνυμα αναζήτησης κάποιου (φιλοσοφικού) ιδανικού ή παραπομπή σε ποιητικό blog
vs.
• Πολιτικό/επαναστατικό σύμβολο + μικρό όνομα μόνο
+ παραπομπή σε κανάλι με καταγγελτικά βίντεο…
Φυσικά, όλα αυτά λειτουργούν όπως και ένα βιογραφικό που στέλνει κανείς σε κάποια εταιρία για θέση εργασίας: άμεσος στόχος δεν είναι η πρόσληψη αλλά το κλείσιμο ραντεβού για προσωπική συνέντευξη. Το άνοιγμα της πόρτας δηλαδή.
Συμβουλή προς κορασίδες: Δείτε το Persona του Μπέργκμαν. Διαβάστε τις Εξομολογήσεις μιας Μάσκας του Μισίμα. Μη βιάζεστε να βγάλετε τα ‘σώψυχά σας σε κανέναν.
3. Tο μέγεθος μετράει.
Απ’ όποια πλευρά κι αν το δει κανείς, οι αριθμοί των following & followers είναι σημαντικοί.
Πολλά καλόπαιδα μπερδεύονται και θεωρούν πως ισχύουν στο Twitter οι κανόνες του Facebook. Λάθος. Στο Twitter οποιοσδήποτε είναι ελεύθερος να σας ακολουθεί χωρίς να σας ρωτήσει [εκτός κι αν ανήκετε στην ειδική κατηγορία των «ξυνών» που κλειδώνουν το προφίλ τους – more on them a bit later.] Ένα άλλο συνηθισμένο λάθος είναι η πεποίθηση ότι πρέπει να ισχύει η αρχή της ανταποδοτικότητας. Όσο καλόψυχοι κι αν είστε, αμφιβάλλω αν θα ανταποδίδατε το αυτόκλητο follow κάποιου @stratokavlos πχ, έτσι χάριν ευγενείας. Η αλήθεια είναι ότι στο Twitter ο καθείς είναι απολύτως ελεύθερος να ακολουθεί όσους και όποιους θέλει απ’ όσους τον ακολουθούν. Αν κάποιοι δεν το βλέπουν έτσι, ας είναι! Τα ίδια ισχύουν και για τις ακυρώσεις – τα unfollow. Αν κάτι σας ενοχλεί σε κάποιον που ακολουθείτε επαναλαμβανόμενα και παρατεταμένα, κάντε unfollow! Δεν χρειάζεται ούτε δικαιολογία ούτε δεύτερη σκέψη. Ο κόσμος δεν θα χαλάσει και ποινικές ρήτρες δεν προβλέπονται.
Οφείλουμε εδώ να στηλιτεύσουμε όσες κι όσους παθαίνουν ένα fixation του κώλου με τον αριθμό των followers και δαιμονίζονται κάθε που κάποιος τους κάνει unfollow. Παίδες, χαλαρώστε! Το Τwitter δεν είναι ούτε διαγωνισμός ούτε κάλπη. Αν δεν είστε λοιπόν celebrity παγκόσμιας εμβέλειας, προτείνω να είστε ευτυχείς με τους εκατόν-τόσους έως χίλιους-τόσους followers που έχετε και να φροντίσετε να περνάτε καλά. Μόνο αν αρχίσουν και την κάνουν με ελαφρά καμιά 20αριά τη μέρα, σταματήστε και ψάξτε τι μακαλία κάνετε.
Συμβουλή προς κορασίδες [και όχι μόνο]: Αφού δημιουργηθεί μια κρίσιμη μάζα followers/followed (κάπου 50-100 σε κάθε κατηγορία), κατά την διάρκεια της οποίας περιόδου επιτρέπεται να είστε λίγο χαλαρές στα κριτήρια επιλογής, βάλτε λίγη Μις Μάρπλ στη ζωή σας: διαβάστε τα tweets του χρήστη, ψάξτε και τυχόν συνδέσμους, δείτε και ποιοί/ποιές τον ακολουθούν… Ένα προκλητικό RT που σας γυάλισε μπορεί να είναι εντελώς τυχαίο και να μην έχει προηγούμενο, ούτε επόμενο. Και προς θεού, μη βάζετε τον/την κολλητό σας που σας έφερε στο Twitter να φωνάζει στο timeline με τον τηλεβόα “άντε να βοηθήσουμε τον @paparakos να φτάσει τους 300 followers ως τα μεσάνυχτα, είναι δικό μας παιδί!”. Lame.
4. To καλο το παληκάρι στα DM του φαίνεται.
Όλοι κι όλες διαβάζουν το timeline αλλά, ως οσμισθήκατε, η ουσία βρίσκεται καλά κρυμμένη στα “προσωπικά μηνύματα”.
Τι εννοείτε “δεν ήξερα ότι έχει και πριβέ”; Σε ζώα απευθύνομαι; Χωρίς πριβέ, πάπαλα θα ήταν η εφαρμογή και δεν θα την ήξερε ούτε ο προγραμματιστής που την έφερε στη ζωή. Στατιστικές του Π.Ο.Υ. (2009) υπολογίζουν ότι για κάθε tweet που εμφανίζεται στο timeline περίπου εξήμιση DMs διασταυρώνονται στο κυβερνοδιάστημα (σε χώρες όπως η Ελλάδα ο Μ.Ο. προσεγγίζει το 10). Ενίοτε, κάποιο DM χάνει το δρόμο του και σκάει μεγαλόπρεπα στο timeline. Αν ο χρήστης δεν έχει αλλού απασχολημένα τα χέρια του, προλαβαίνει να το διαγράψει (ναι, διαγράφονται τα ρημάδια) πριν του κάνει μεγάλη ζημιά.
Συμβουλές προς κορασίδες: Ναι, το γνωρίζουμε ότι η ορίτζιναλ εφαρμογή ΔΕΝ έχει καμπανάκι να σε ειδοποιεί ότι έφθασε DM. Αν επιμένετε να την χρησιμοποιείτε επειδή σας αρέσει που βάζετε custom background image και σας προτείνει ποιούς ν’ ακολουθήσετε και ποιοί σας μοιάζουν (γουάου!), κάντε το συνήθεια να ελέγχετε μόνη σας αν έφτασε DM – κάθε μισή ωρίτσα πχ. Κάποιου είδος καμπανάκι έχουν όμως σχεδόν όλοι οι Twitter clients! Διαλέξτε έναν από τις δεκάδες Twitter clients* που προσφέρονται εντελώς δωρεάν και επανακτήστε τη χαμένη σας αξιοπρέπεια – πάψτε ν’ απαντάτε στα DM με καθυστέρηση ολίγων ημερών. Δεν είχαν αυτό ακριβώς στο νού τους όταν έλεγαν real time communication…
– Συνεχίζεται / À Suivre
Παράθεμα: Τι είδους καφέ πίνετε; « ΙΣΤΟΣ Υπηρεσίες – Εμμ. Χρύσης
Παράθεμα: Twitter: μικρό εγχειρίδιο αναλφάβητων [part III] | Const4ntino's Free Zone
Παράθεμα: Twitter: μικρό εγχειρίδιο αναλφάβητων [part II] | Const4ntino's Free Zone
Παράθεμα: Αντώνης Μπαλασόπουλος: Ενας πανεπιστημιακός καθηγητής Κριτικής Λογοτεχνίας (ψευδόμενος) καταδεικνύει το ΤΕΛΟΣ του παραδοσιακού κριτικού
Παράθεμα: Τι είδους καφέ πίνετε; | Εμμανουήλ Χρύσης - ΙΣΤΟΣ