Ιδού πώς δένουν μεταξύ τους μερικά ασύνδετα, εκ πρώτης όψεως, γεγονότα. Γεγονός πρώτο: Ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοινώνει (σε ένα κομματικό όργανο και ποτέ δημοσίως) ότι θα αποχωρήσει από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Όμως, δεν βιάζεται. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι θα ήθελε να μείνει στη θέση του τουλάχιστον μέχρι τον Ιούνιο. Γεγονός δεύτερο. Ένας εκ των δυο οικονομικών εισαγγελέων διοχετεύει στον Τύπο ότι προτίθεται να στείλει στη Βουλή τη δικογραφία για την υπόθεση της Στατιστικής Υπηρεσίας, η οποία κατηγορείται ότι φούσκωσε το έλλειμμα του 2009, με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν τα σκληρά οικονομικά μέτρα.

Η ενέργεια αυτή σημαίνει ότι ο εισαγγελέας θεωρεί ότι υπάρχουν ευθύνες (ποινικές) πολιτικών προσώπων. Γεγονός τρίτο. Εφημερίδες, εκδότες και δημοσιογράφοι, που έχουν προηγούμενα είτε με τον Γιώργο Παπανδρέου είτε με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου «προαναγγέλλουν» ότι «θα πάνε φυλακή». Η ΝΔ σιγοντάρει αυτό το παιχνίδι είτε με «προσεκτικές» επίσημες ανακοινώσεις είτε με «ηρωικά» περί δικαιοσύνης άρθρα φίλων του αρχηγού της. Ένα ανάλογο παιχνίδι είχε παιχθεί  πριν από δυο χρόνια, όταν η νεοεκλεγείσα (τότε) κυβέρνηση Παπανδρέου είχε αναγγείλει ότι θα ερευνήσει πώς η προηγούμενη κυβέρνηση Καραμανλή είχε κρύψει από την Ευρωπαϊκή Ένωση το πραγματικό δημοσιονομικό έλλειμμα. Η υπόθεση τότε δεν προχώρησε. Και σωστά. Οι περισσότεροι κατάλαβαν ότι, ακόμη κι αν καταλογίζονταν κάποιες ευθύνες στους πρώην κυβερνώντες, αυτό σε τίποτα δεν θα βοηθούσε στην αντιμετώπιση της κρίσης.

Τι συμβαίνει τώρα; Εισαγγελείς θέλουν να βρουν έναν τρόπο να «δικαιωθούν», επειδή οι πρόσφατες πομπώδεις καταγγελίες τους αποδείχτηκαν κούφιες. Η ΝΔ νομίζει ότι θα αυξήσει τα καχεκτικά ποσοστά της (με τέτοιο χάλι που έχει το ΠΑΣΟΚ, ούτε 35% δεν της δίνουν οι δημοσκοπήσεις), αν φορτώσει ένα σκάνδαλο στον Παπανδρέου. «Μπροστάρηδες» στον «αγώνα» αυτόν εκδότες και δημοσιογράφοι του λαϊκίστικου Τύπου με ποικίλα συμφέροντα και επιδιώξεις. Πού είναι η ουσία σε όλα αυτά; Ο Γιώργος Παπανδρέου και οι υπουργοί του δεν βαρύνονται με το φούσκωμα, κατά δυο ή τρεις μονάδες, του ελλείμματος του 2009 (εδώ ο Αλογοσκούφης και ο Παπαθανασίου το μείωσαν κατά δέκα μονάδες, ξεγελώντας τους κουτόφραγκους των Βρυξελλών!). Βαρύνονται με αυτό που είπε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Ενώ ήξεραν την κακή κατάσταση της οικονομίας που παρέλαβαν, άργησαν έξι μήνες να πάρουν μέτρα. Το ίδιο που έκανε κι ο Καραμανλής πρωτύτερα, ο οποίος προτίμησε να το στρίψει δια των εκλογών, αφήνοντας τον Παπανδρέου να διαχειριστεί μια οικονομία στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Ο Παπανδρέου και οι υπουργοί του – εν προκειμένω ο Παπακωνσταντίνου – βαρύνονται με αυτό που είπε ο Σημίτης. Ότι υπέγραψαν πανικόβλητοι το Μνημόνιο χωρίς να πουν στους ευρωπαίους δανειστές μας το αυτονόητο: αν η ύφεση είναι μεγαλύτερη από αυτήν που υπολογίζετε, ο χρόνος εφαρμογής του προγράμματος θα μεγαλώνει και κάποια μέτρα θα αναθεωρούνται. Ο Παπανδρέου κι ο Παπακωνσταντίνου δεν το έκαναν αυτό είτε από άγνοια είτε από ανικανότητα είτε ευρισκόμενοι σε κατάσταση πανικού βλέποντας τα άδεια ταμεία. Υπέγραψαν όπως-όπως. Αυτό είναι το πραγματικό πολιτικό λάθος, αλλά αυτό δεν μπορεί να το τιμωρήσει κανένας εισαγγελέας. Θα το καταλογίσουν οι ψηφοφόροι.

Οι εισαγγελείς, αντί να δίνουν την εντύπωση ότι συμμετέχουν σε πολιτικά παιχνίδια, καλά θα κάνουν να φέρουν σε πέρας τις πραγματικά σκανδαλώδεις υποθέσεις που αναλαμβάνουν. Εκτός αν κάποιοι φιλοδοξούν τώρα να ψάξουν το έλλειμμα του 2009 και αύριο το περίφημο PSI, ανακρίνοντας τον Παπαδήμο και τον Τσάρλς Νταλάρα!

*Ο Γιώργος Καρελιάς γεννήθηκε το 1957 στον Καταρράκτη Αχαΐας, κάτω από αιωνόβια πλατάνια και με νερά να τρέχουν παντού. Ίσως γι’ αυτό υποφέρει από τις ζέστες του καλοκαιριού. Τελείωσε το Γυμνάσιο στην Πάτρα και το 1975 πέρασε την πόρτα της Νομικής Σχολής Αθηνών. Δυο χρόνια αργότερα πέρασε και την πόρτα της «Ελευθεροτυπίας», όπου έμεινε μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου 2011, λίγες μέρες πριν  πάψει να κρέμεται στα περίπτερα. Πέρασε από όλα τα είδη του ρεπορτάζ(επαρχιακό, υπουργείων, ελεύθερο, πολιτικό) και ήταν αρθρογράφος της για 25 και πλέον χρόνια. Έχει ως βασική αρχή του αυτό που λέει ένας στίχος των Κρητικών: «Αποχαιρέτα τους πεζούς όταν καβαλικέψεις/για να σε χαιρετούν κι αυτοί όταν θα ξεπεζέψεις».

Shortlink: http://wp.me/p1eFQy-N2