Κλαϊνικότερος της Κλάιν vs. Kαψή χωρίς μουστάκι

Σχεδόν σε κάθε θέμα του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Μega και με κάθε πιθανή, ενίοτε και απίθανη, αφορμή συνεχίζεται η σφοδρή κριτική κατά της πολιτικής του μνημονίου, παράλληλα με την διαρκή επανάληψη ότι οι «μεγάλες αποφάσεις» θα κρίνουν αν θα διασωθεί ή αν θα καταστραφεί η χώρα. Στον Μανώλη Καψή και στον Γιάννη Πρετεντέρη απαντάει ο Old Boy.

Κεντρικό δελτίο ειδήσεων Μega, 31 Ιανουαρίου 2012. Στο ένα μετά το άλλο τα θέματα παρελαύνουν υποσιτισμένοι μαθητές και αποφάσεις για διανομή “μικρογευμάτων” στα σχολεία, άστεγοι επί αστέγων σε θερμοκρασίες κοντά στο μηδέν, αύξηση ρεκόρ της ανεργίας με ιδιαίτερη προτίμηση στους νέους, κρίση ατελείωτη στο λιανεμπόριο λόγω της μικρής κίνησης στην αγορά, αποδοχές δεκαπενθημέρου μισθωτών που μετά τις νέες κρατήσεις και μειώσεις ανέρχονται σε μονοψήφιο αριθμό ευρώ, προσωρινή απόρριψη του αιτήματος για διορισμό Επιτρόπου στην Ελλάδα. Σχεδόν σε κάθε θέμα και με κάθε πιθανή, ενίοτε και απίθανη, αφορμή συνεχίζεται η σφοδρή κριτική κατά της πολιτικής του μνημονίου, η οποία έχει γίνει μεγάλο χιτ τον τελευταίο καιρό στο κανάλι.

Αυτή η μεταστροφή θα είχε μια άλφα αξία από μόνη της, αν η χώρα είχε εγκαταλείψει τις πολιτικές αυτές και προσπαθούσε να μαζέψει τα συντρίμμια της. Θα μπορούσες τότε να συγκρίνεις το τι λένε τώρα με το τι έλεγαν πριν και με τι εκβιαστικό τρόπο το έλεγαν, θα μπορούσες να συγκρίνεις το τι λένε τώρα με το τι επίθεση έκαναν εναντίον όσων προειδοποιούσαν ότι κάπου εδώ θα έφταναν τα πράγματα.

Το αληθινά υπέροχο όμως είναι ότι οι πολιτικές αυτές όχι μόνο δεν έχουν εγκαταλειφθεί, αλλά βρισκόμαστε για πολλοστή φορά την τελευταία διετία σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι των Μεγάλων Αποφάσεων για τη χώρα. Σκοπιά στο σταυροδρόμι φυλά ως ακούραστος και ακοίμητος φρουρός, ο υπουργικός αδελφός, ένας ακόμη απόφοιτος της μεγάλης των Καψήδων σχολής, ο Καψής χωρίς μουστάκι, ο Μανώλης ο Καψής. Ξαναβάζει τον παλιό δίσκο, τον δίσκο που έπαιζε με ιερή οργή πριν το μνημόνιο, πριν το μεσοπρόθεσμο, πριν τα αναγκαία μέτρα για τη λήψη της κάθε μίας από τις προηγούμενες έξι δόσεις: «Οι πολιτικοί αρχηγοί έχουν μπροστά τους τη διάσωση ή την καταστροφή της χώρας. Πρέπει να πάρουν τις αναγκαίες αποφάσεις. Δεχόμαστε το PSI, το δάνειο 130 δις και το πρόγραμμα που τα παρακολουθεί, ή δεν τα δεχόμαστε;». Στο επεισόδιο της τελευταίας ημέρας του Ιανουαρίου έπαιζε μόνος του. Ο Πρετεντέρης τον κοίταζε στραβωμένος, προσθέτοντας στη πάγια ξινίλα του μια μικρή δόση ακόμη, με αποτέλεσμα το ξινιλόμετρο να σημειώσει ίσως όχι γενικά ιστορικά υψηλά, αλλά πάντως ιστορικά υψηλά έναντι συμπαρουσιαστή. Inside his heart was aching, his make up may be flaking, αλλά είναι επαγγελματίας, συγκρατήθηκε από το να πει καμιά κουβέντα, το σόου έπρεπε να συνεχιστεί και πρέπει πάντα να συνεχίζεται.

Κεντρικό δελτίο ειδήσεων Mega, 1 Φεβρουαρίου 2012. Κλαϊνικότερος της Κλάιν ο Γιάννης Πρετεντέρης, αφού μας υπενθυμίζει πως για αυτό δυο χρόνια τώρα από το δελτίο έλεγαν ότι δεν πρέπει με τίποτα να μπούμε στο ΔΝΤ (εδώ ας βάλει κανεις τον αριθμό των θαυμαστικών που τον εκφράζει, είναι λάθος να προκαταλαμβάνεις τον θαυμασμό του αναγνώστη τοποθετώντας τον δικό σου αριθμό), αρχίζει να λέει πως το ΔΝΤ ιστορικά εφάρμοζε τις πολιτικές του μέσω των τανκς και της κατάλυσης της δημοκρατίας και διάφορα άλλα επαναστατικότερα, τα οποία δεν συγκράτησα λόγω αρχόμενου εγκεφαλικού.

Τι θα συμβεί στα επόμενα συναρπαστικά επεισόδια; Ποιά από τις δύο γραμμές θα επικρατήσει; Θα αποκλαϊνέψει το μεταμεληθέν δελτίο ή θα επανέλθει στη γραμμή των επώδυνων αλλά αναγκαίων αποφάσεων, ώστε η χώρα να μην καταστραφεί; Το σόου πρέπει πάντα να συνεχίζεται, με ή χωρίς μνημόνιο, με ή χωρίς ευρώ, με ή χωρίς σωτηρία της χώρας, αλλά πάντα χωρίς ντροπή, με ολοένα και μεγαλύτερη έλλειψη ντροπής.