Διαβάζοντας έρχεται η γνώση. Νομίζω το έχουμε ξεχάσει οι περισσότεροι. Ή όχι; Πως αλλιώς έρχεται η γνώση στον ανυποψίαστο νου μας; Μα πως αλλιώς; Σωστά μαντέψατε. Αναπαραγώμενη! Πολλές φορές νομίζω μας αρκεί η γνώση, ή μάλλον καλύτερα η ψευδαίσθηση ότι την κατέχουμε. Αμ δε! Εντάξει ας μιλήσω ανοιχτά, δεν μιλάω ακριβώς για την γνώση, αλλά για την πληροφορία. Πόσοι από εμάς καταφεύγουμε στην εύρεση της αληθινής, της ανεπεξέργαστης, της ατόφιας πληροφόρησης; Θα απαντήσω εγώ για όλους μας, ή σχεδόν για όλους μας. Κανένας! Όταν η πληροφόρηση καλύπτει τις τωρινές ανάγκες, ή μάλλον καλύτερα τις δικές σου ανάγκες φίλε μου (μιλώντας στον εαυτό μου κάποιες φορές το λέω αυτό , σταματάς να ψάχνεις τι πραγματικά έχει συμβεί, ώστε αύριο φθάνοντας στο σήμερα δηλαδή, δεν γνωρίζουμε τι έγινε εχτές. Πόσο λυπηρό είναι αυτό  Αν εσύ δεν ψάξεις σήμερα τότε αυτός που θα ψάξει μεθαύριο θα του είναι ανέφικτο να προσδιορίσει τι πραγματικά συνέβει αντιπροχθές.

Γιατί να γράφουν την Ιστορία οι νικητές; Είναι αυτό που θέλουμε; Είναι βολικό όταν είσαι με το μέρος τους, αν δεν σου κάτσει όμως; Τι κάνεις τότε; Νομίζω σαν λαός όλοι πάνω κάτω πιστεύουμε πως έχουμε αδικηθεί με κάποιον τρόπο κάπου κάπως κάποτε. Εγώ δηλαδή πολλές φορές αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Ελπίζω αυτός που θα το ψάξει να κοντοσταθεί λιγάκι παραπάνω να με δικαιώσει, γιατί αλλιώς μάλλον η Ιστορία θα γραφτεί απο την αέναη πένα του ισχυρού. Είναι αυτό που θέλεις; Θέλεις να ξεγραφτείς επειδή δεν το έψαξαν καλά; Όχι έτσι;

Ας καταλήξω κάπου. Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας, μιας εποχής που η πληροφόρηση και η πληροφορία έρχεται στο σπίτι σου και δεν χρειάζεται να την ψάξεις τόσο πολύ παραέξω. Παρόλα αυτά δεν καταφεύγεις στην διασταύρωση της, δεν μπαίνεις καν στον κόπο. Θεωρείς ότι ό,τι διάβασες είναι σωστό και ακριβές, ειδικά αν προέρχεται από τον αγαπημένο σου δημοσιογράφο-αρθρογράφο ή από τον αγαπημένο σου πολιτικό, εν δυνάμει πολιτικό ή τέλος πάντων του βήματος κατέχων. Λυπάμαι αλλά μάλλον ξεχνάς την ικανότητα της αντικειμενικότητας αλλά και της κυνικότητας. Μόνο ένας κυνικός μπορεί να μεταφέρει με απόλυτη ευθύτητα και ειλικρίνεια, χωρίς ευγένεια ή ευπρέπεια μια πληροφορία χωρίς πρώτα να την στρεβλώσει.

Τελικά έκανα λάθος προηγουμένως. Η εποχή που ζούμε είναι η εποχή της παραπληροφόρησης και της προπαγάνδας, όπου όλοι μας γινόμαστε έρμαια, αυτών που τόσο καλά χειρίζονται τα αναρίθμητα μέσα που διαθέτουν και εξορμούν προς τον σκοπό τους, την στρέβλωση. Η νοοτροπία μας μας έχει επιβάλει την πεποίθηση πως εφόσον ασχολούμαστε με κάτι, ανεξάρτητα με το πόσο, είμαστε ικανοί να κρίνουμε και τελικώς να προσφέρουμε την λύση στον αδαή που βρίσκεται απέναντι μας, τον κακομοίρη που τόσο καιρό προσπαθεί και δεν τα καταφέρνει.

Ας μην το πάω τόσο μακριά, ας το πάω στο σήμερα! Έχουμε καταφέρει να είμαστε τόσο διαιρεμένοι, όχι μόνο πολιτικά αλλά και συνειδησιακά όσο ποτέ άλλοτε στην σύγχρονη μας Ιστορία. Αλλά όλοι μας πλέον κατατασσόμαστε Μνημονιακοί και ΑντιΜνημονιακοί, όλοι μας υποστηρίζουμε την εκάστοτε άποψη για τα επίκαιρα θέματα που προκύπτουν σύμφωνα με αυτή την απλή διαίρεση. Πόσες φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να κατακρίνει τον παλιό μου εαυτό για την λανθασμένη του κρίση. Είναι λυπηρό να τους κάνουμε το έργο πιο  εύκολο, για αυτό απλά σας προτείνω το εξής τρίπτυχο: πληροφορηθείτε–σκεφτείτε πρωτού μιλήσετε- και ξαναψάξτε. Μην αναπαραγάγετε έτσι απλά την αλήθεια των άλλων, η γνώση της αληθινής πληροφορίας είναι κάπου εκεί και περιμένει να βρεθεί προτού για πάντα σιωπήσει στα ῾χέρια῾ αυτών που την φίμωσαν.

του Γιάννη Γιωργιού Χατζηβασιλείου
________________________________________________________________
Shortlink: http://wp.me/p1eFQy-1Wf