Η οριστική απόφαση να δικαστούν οι εγκληματίες πολέμου πάρθηκε στη διάσκεψη του Πότσδαμ (17.7.1945). Ο Χίτλερ, ο Γκέμπελς και ο Χίμλερ ήταν κιόλας νεκροί αλλά τα θύματα του Μαουτχάουζεν, του Νταχάου και των άλλων στρατοπέδων εξόντωσης ζητούσαν την κάθαρση. Τόπος για τη μεγάλη δίκη ορίστηκε η Νυρεμβέργη, θρησκευτική πρωτεύουσα του ναζισμού. Στις 20 Αυγούστου 1945, καταρτίστηκε ο κανονισμός της δίκης. Στις 29, ανακοινώθηκε ο κατάλογος των κατηγορουμένων. Από αυτούς, ο Μάρτιν Μπόρμαν, κύριος υπεύθυνος για την εξόντωση των εβραίων, είχε εξαφανιστεί, ο εργατοπατέρας Ρόμπερτ Λέι αυτοκτόνησε κι ο μεγαλοβιομήχανος Μπόλεν ουντ Χάλμπαχ (Κρουπ) γλίτωσε με ιατρική γνωμάτευση.
Οι υπόλοιποι 21 κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, στη μεγάλη δίκη που ξεκίνησε στις 20 Νοεμβρίου 1945. Ενστάσεις, αντενστάσεις και διαδικαστικά ζητήματα πήραν ένα μήνα. Όταν τελείωσαν, στις 20 Δεκεμβρίου, το δικαστήριο διέκοψε για τα Χριστούγεννα. Ξανάρχισε στις 2 Ιανουαρίου 1946, ξετυλίγοντας όλη τη φρίκη της ναζιστικής θηριωδίας. Η απόφαση βγήκε την 1η Οκτωβρίου 1946:
Αθώοι οι Φραγκίσκος φον Πάπεν, Γιάλμαρ Σαχτ και Φρίτσε που βοήθησαν τον Χίτλερ να πάρει την εξουσία.
Σε ισόβια και πολύχρονες φυλακίσεις καταδικάστηκαν οι Φουνκ, Ρέντερ, Σίραχ, Σπέερ, Νόιρατ και Ντένιτς. Σε θάνατο οι υπόλοιποι: Τα πρώτα ονόματα Χέρμαν Γκέριγκ, δεξί χέρι του Χίτλερ, Ιωακείμ Ρίμπεντροπ, άμεσος βοηθός του, και Γουλιέλμος Κάιτελ, αρχηγός του γενικού επιτελείου. Και οι «δεύτεροι» Γιολντ, Ζάις, Ζάουκελ, Ίνκβαρτ, Καλεμπρούνερ, Ρόζεμπεργκ, Στράιχερ, Φρανκ και Φρικ.
Ο Γκέρινγκ πρόλαβε κι αυτοκτόνησε στο κελί του, πίνοντας δηλητήριο. Οι υπόλοιποι απαγχονίστηκαν, ξημερώματα 16 Οκτωβρίου 1946. Δεκάδες άλλοι το έσκασαν στις νοτιοαμερικανικές δικτατορίες, άλλαξαν όνομα και χάθηκαν. Μερικούς τους ξετρύπωσαν οι, εβραίοι κυρίως, κυνηγοί των ναζί. Όμως, ο ναζισμός δεν πέθανε. Συμμαχεί με τον ρατσισμό και ξεφυτρώνει όπου η πολιτική ηγεσία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει έγκαιρα τα κοινωνικά προβλήματα.
1873: Στη Γαλλία, η Εθνοσυνέλευση περνάει νόμο που δίνει προεδρικές εξουσίες στον Μορίς κόμη του Μακ Μαόν για επτά χρόνια. Έγινε δεύτερος πρόεδρος της τρίτης Γαλλικής Δημοκρατίας, παίρνοντας τη θέση του Αδόλφου Θιέρσου.
1913: Αγγλία και Γερμανία συμφωνούν να μοιραστούν δίκαια τα εδάφη των… πορτογαλικών αποικιών ανά τον κόσμο. Ο παγκόσμιος πόλεμος που ξέσπασε την επόμενη χρονιά, άφησε το συμβόλαιο ανεκτέλεστο.
1917: Ο Βρετανός στρατηγός Ελ με 324 τανκς προσβάλλει τις γραμμές των Γερμανών στη μάχη του Καμπρέ στη Γαλλία, την πρώτη σημαντική μάχη με τανκς. Στο τέλος της, δεν υπήρχαν λάφυρα και οι Βρετανοί έχασαν 43.000 άνδρες.
1922: Ξεκινά στην Ελβετία το συνέδριο της Λωζάννης που θα έλυνε τις διαφορές ανάμεσα στις συμμαχικές δυνάμεις και την Τουρκία, μετά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο. Η συνθήκη υπογράφτηκε το καλοκαίρι του 1923.
1925: Γεννιέται ο Αμερικανός πολιτικός Ρόμπερτ Κένεντι, νεότερος αδελφός του Τζον Φ. Κένεντι. Ήταν υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ το 1968, όμως δολοφονήθηκε τον Ιούνιο, κατά την διάρκεια της εκλογικής του εκστρατείας.
1962: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Φ. Κένεντι συμφωνεί στην άρση του αμερικανικού εμπάργκο στην Κούβα, δίνοντας τέλος στην κρίση για τους εκεί πυραύλους.
1975: Πεθαίνει ο στρατηγός Φρανσίσκο Φράνκο, δικτάτορας της Ισπανίας απ’ το τέλος του ισπανικού εμφυλίου. Είχε γεννηθεί το 1892.
1995: Ο πρόεδρος της Πολωνίας Λεχ Βαλέσα ηττάται στις εκλογές από τον πρώην κομμουνιστή Αλεξάντερ Κβασνιέφσκι.
1999: Σε λόγο του, λίγο πριν να αναχωρήσει από την Ελλάδα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον ζητεί συγνώμη για την από τη χώρα του στήριξη της χούντας των συνταγματαρχών. «Έφταιγε ο ψυχρός πόλεμος», δικαιολογήθηκε.
HistoryReport
________________________________________________________________
Shortlink: http://wp.me/p1eFQy-1Zl