Δεν είναι τίτλος ταινίας μελό του 1960 με τη Μάρθα Βούρτση. Είναι η πραγματική ιστορία μιας γυναίκας από την Αργεντινή που πάλεψε επί χρόνια για να σώσει νέες κοπέλες από την πορνεία.

Η Σουζάνα Τριμάρκο ξεκίνησε να ζει τη δική της τραγική περιπέτεια το 2002. Τη χρονιά που η 23χρονη –τότε- κόρη της  Μαρίτα Βερόν έφυγε για να πάει σε προγραμματισμένο ραντεβού στο γιατρό και δεν γύρισε ποτέ. Έτσι ξεκίνησε ένας δεκαετής αγώνας αναζήτησης. Μια πληροφορία την οδήγησε να ψάξει στα δίχτυα του πληρωμένου σεξ. Η κόρη της είχε απαχθεί και είχε μετατραπεί σε σκλάβα κάποιου μαστρωπού που την εξέδιδε.

Χωρίς ουσιαστική βοήθεια από την αστυνομία η Σουζάνα προσπάθησε μόνη της να βρει την  κόρη της. Και ξεκίνησε την σταυροφορία της. Εισέβαλε σε σπίτια αγοραίου έρωτα και βοηθούσε τις κοπέλες οι οποίες εκδίδονταν χωρίς την συγκατάθεσή τους. Δεκάδες κορίτσια σώθηκαν αυτή την δεκαετία χάρη στην Σουζάνα Τριμάρκο που είδε τις προσπάθειες της να αποδίδουν καρπούς.

Η δημοσιότητα των πράξεων της ανάγκασε τις αρχές να κινηθούν και 13 άτομα δικάστηκαν και καταδικάστηκαν για την απαγωγή και εξαναγκασμό της κόρης της σε πορνεία. Η ίδια προτάθηκε για Νόμπελ Ειρήνης και βραβεύτηκε πρόσφατα από την πρόεδρος της χώρας σε δημόσια τελετή. Το χαμόγελό της όταν παρέλαβε το βραβείο ήταν πικρό. Η Μαρίτα δεν βρέθηκε ποτέ και η μόνη παρηγοριά της Σουζάνα είναι η εγγονή της.

Θεολόγος Αλεξανδράτος
________________________________________________________________
Shortlink: http://wp.me/p1eFQy-25k