Την πετυχαίνω στη Βραζιλία. Πρωινές ώρες. Σε 40 λεπτά ξεκινάει το μάθημα αγγλικών σε παιδιά. Ακόμα ένας προορισμός του ταξιδιού της. «Αγγλικά και ηλικιακή ενέργεια μου λέει». Η Μπέλλα Παπαδοπούλου δεν είναι μία τυπική δημοσιογράφος. Είναι μία δημοσιογράφος που στα 24 της έχει βαλθεί να αλλάξει τον κόσμο.

«Ποτέ δεν σκεφτόμουν στο τέλος των σπουδών μου απλά να συμμετέχω σε μια αίθουσα σύνταξης. Ακόμα και πριν αποφασίσω να σπουδάσω δημοσιογραφία ήξερα ότι θέλω να το κάνω για να διαθέτω ένα δυνατό εργαλείο με το οποίο θα μπορώ να μεταδώσω τα μηνύματα που θεωρώ σημαντικά στον κόσμο. Το freelancing σου δίνει την ελευθερία να αποφασίσεις το τι θεωρείς εσύ σημαντικό να δημοσιεύεται. Έχω δουλέψει ήδη σε μέρη όπου έπρεπε να γράφω για το νέο φουστάνι της Άννας Βίσση και με εκνεύριζε πολύ που εγώ έγραφα για μικροπράγματα ενώ ο κόσμος καιγόταν ή κυριολεκτικά έλιωνε!».

Στη Λατινική Αμερική διδάσκει αγγλικά σε μικρά παιδιά, σερφ σε μεγαλύτερα και μαθαίνει στους κατοίκους να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια στις φαβέλες τους μέσω του ήλιου. Η ανάγκη για λίγο τεχνητό φως στην περιοχή τεράστια.

«Πριν μερικές μήνες επισκέφτηκα το Ρίο Ντε Τζανέιρο και τη Rocinha, τη μεγαλύτερη ‘φαβέλα’ της Νότιας Αμερικής. Πήγα εκεί με στόχο να γράψω ένα άρθρο σχετικά με την περιβαλλοντική κατάσταση που επικρατεί για μία εφημερίδα που συνεργάζομαι. Γρήγορα κατέληξα στις βαθύτερες αυλές των παραγκουπόλεων, καθώς ξέσπασαν πυροβολισμοί ανάμεσα στα μέλη δύο συμμοριών που προσπαθούν να επιβληθούν στον πόλεμο των ναρκωτικών. Δύο άνθρωποι δολοφονήθηκαν μόλις λίγα μέτρα μακριά από μένα και κρύφτηκα στο σπίτι μίας ηλικιωμένης κυρίας για να κρυφτώ. Στο σπίτι επικρατούσε συσκότιση καθώς ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα στην περιοχή δεν έχουν ρεύμα ούτε για να μαγειρέψουν. Η κατάσταση ήταν δραματική. Έπρεπε κάτι να γίνει».

Μου στέλνει εικόνες στο Skype. Σουηδία, Λατινική Αμερική, Νησιά Φίτζι, Βιετνάμ. Στο άκουσμα της τελευταίας λέξης κομπιάζει. Τα κατορθώματα της στο Βιετνάμ έχουν ξεπεράσει τα στενά σύνορα της χώρας και έχουν απασχολήσει τα διεθνή δίκτυα.

«Όταν δίδασκα εθελοντικά αγγλικά σε παιδιά του δρόμου σε ένα μικρό χωριό στο Βιετνάμ προέκυψε ένα πρόβλημα. Περίπου 80 παιδιά δεν είχαν λεφτά για να πληρώσουν το ετήσιο κόστος (32 ευρώ) του δημοτικού σχολείου. Αυτό σημαίνει ότι εάν δεν τελείωναν το σχολείο δεν θα μπορούσαν ποτέ να πάνε στο Πανεπιστήμιο (το οποίο θα ήταν η σωτηρία τους) και θα ζούσαν μία ζωή συλλέγοντας σκουπίδια. Αν και ήταν μόνο ένας μήνας μέχρι να πληρωθούν τα δίδακτρα, αποφάσισα ότι θα μάζευα τα λεφτά.

Ξεκίνησα μια εκστρατεία και βρέθηκαν πολλοί άνθρωποι από πολλές χώρες που άνοιξαν την καρδιά τους για τα παιδιά αυτά και μαζέψαμε σχεδόν 3000 ευρώ! Μέχρι σήμερα όταν το σκέφτομαι δεν μπορώ να πιστέψω ότι καταφέραμε να βοηθήσουμε όλους τους μαθητές να συνεχίσουν τη σχολική χρόνια. Χωρίς όλους τους υπέροχους φίλους μου που με υποστήριξαν και βοήθησαν δεν θα ήταν τίποτα από όλα αυτά δυνατόν. Για αυτό θα είμαι για πάντα ευγνώμων και υπερήφανη».

Το τελευταίο διάστημα συνεργάζεται με κορυφαία ευρωπαϊκά Μέσα καθώς και με το σπουδαίο δίκτυο «The Australian», ενώ το όνομά της φιγουράρει στο διαδίκτυο ως η «24χρονη που θα σώσει την Ανταρκτική». Το εγχείρημα μεγάλο.

«Έχω επιλεγεί ως ένα από τα μέλη του προγράμματος ‘Antarctic Youth Ambassador’ με σκοπό να συμμετάσχω στη διεθνή εκστρατεία της Ανταρκτικής. Στόχος, να εμπνεύσουμε τον κόσμο να αναλάβει τις ευθύνες του και να καταλάβει πως ήρθε η ώρα για δράση στην ανάπτυξη της πολιτικής. Στις 28 του μηνός, λοιπόν, πάω στην Ανταρκτική για να εκπαιδευτώ και να γίνω μια πρέσβειρα της Ανταρκτικής. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορώ επίσημα στον διεθνή Τύπο να γράφω για αυτά τα ζητήματα και θα μπορώ να γίνω μέλος της ομάδας πίεσης που θα παλέψει για να ανανεωθεί το Antarctic Treaty Protocol», λέει με περηφάνια.

Για το σκοπό αυτό έχει δημιουργήσει, μάλιστα, ειδικό ιστότοπο Help me protect Antarctica, όπου ο καθένας μπορεί να συμβάλει στην ολοκλήρωση του ονείρου της, ενισχύοντας την και οικονομικά μέσω της αγοράς πραγμάτων που φτιάχτηκαν ειδικά για τη συγκεκριμένη αποστολή.

Ο χρόνος έχει περάσει και η Rebecca με τον Tiago την περιμένουν για το επόμενο μάθημα. «Σήμερα θα μάθουμε τον Present Simple» μου λέει χαμογελώντας και ολοκληρώνουμε την κλήση.

Αυθόρμητη, θετική, ευαίσθητη. Μα πάνω από όλα, όπως συμβολίζει και το τατουάζ της, «μαχήτρια». Απέναντι σε κύματα, βράχους και συνειδήσεις.

Ευθύμιος Σαββάκης
__________________________________________________________
Shortlink: http://wp.me/p1eFQy-2ew